ASSIGN

ASSIGN Przypisanie operacji do innego dysku

TYP: ZEWNĘTRZNY

POSTAĆ:
ASSIGN [x=y […]] ASSIGN /status ASSIGN

ZNACZENIE:
Operacje przeznaczone dla określonego dysku przypisuje innemu dyskowi. Dysk ‚y’ będzie traktowany tak, jak gdyby był dyskiem ‚x’, tzn. wszystkie operacje kierowane do wykonania na dysku ‚x’ będą wykonywane na dysku ‚y’. Komenda ASSIGN wywołana bez parametrów spowoduje powrót do standardowej konfiguracji. Użycie klucza /status powoduje ujawnienie dokonanych wcześniej przyporządkowań.

PRZYKŁADY:
ASSIGN A=B Wszystkie wywołania do dysku A będą automatyczne analizowane na dysku B; stacja dyskowa A będzie się zachowywać tak, jak gdyby była stacją B.

ASSIGN A=C B=C
Wszystkie odwołania do napędów A i B będą się odnosić teraz do napędu C. Zatem komenda DIR A: będzie wykonana w rzeczywistości jako DIR C:

UWAGI:
1) Aby zapewnić zgodność z przyszłymi wersjami systemu DOS należy używać zlecenia SUBST zamiast ASSIGN.
Poniższe zlecenia są analogiczne w działaniu:

assign a=c
subst a: c:\

2) Ponieważ zlecenie ASSIGN ukrywa prawdziwy typ urządzenia, nie powinno używać się jego:

• ze zleceniami wymagającymi danych dotyczących napędu, jak (BACKUP,RESTORE, LABEL, JOIN, SUBST, PRINT)

• podczas normalnego użytkowania systemu DOS

3) Zlecenia FORMAT i DISKCOPY ignorują przyporządkowania ustawione przy pomocy ASSIGN.

4) Jeżeli używane jest zlecenie ASSIGN, to zlecenia APPEND należy używać przed ASSIGN.

Pomimo powyższych ograniczeń, zlecenie to nadaje się doskonale np. do ukrycia jakiegoś napędu. By ukryć dysk C: powiedzmy w celu przetestowania zachowania się systemu operacyjnego, tak jak by był pozbawiony dysku twardego, to wystarczy wydać polecenie:

assign c=a